РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Крушына
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Гарошыны
Ты адкідаеш з кніжнай мудрасьці
Ненатуральнае і штучнае.
Мяне ты песьціш. Будзе цуд расьці.
Для нас жыцьцё – чатырохручнае.
 
Чатыры згодныя рукі,
Два сэрцы – і таксама згодныя.
Зірні ў маленькія струкі!
Там дзьве гарошыны лагодныя.
 
Яны зялёныя – салодкія,
Адна з другою шчыльна туляцца...
З табой сустрэчы не кароткія,
Гамоніць сьвятам наша вуліца.
 
У згодзе цёплы поціск рук,
Цьвіцеш усьмешкаю вясноваю.
Трымаю я зялёны струк
I нас з прыродай параўноўваю:
 
Мы – дзьве сасьпелыя гарошыны,
Пяшчотна-сонечныя, белыя.
I сьвет – сьвяточна прыхарошаны,
I людзі ў ім не загрубелыя.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.